Είμαστε υπεράνω

Στην επόμενη κλήρωση του τρίτου προκριματικού γύρου του Champions League, αν όλα εξελιχθούν φυσιολογικά στους προηγούμενους γύρους, θα έχουμε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, ελληνική ομάδα στη γυάλα με τις αδύνατες ομάδες. Αν ρίξει κανείς μία ματιά στις βαθμολογίες της UEFA, και διαβάζοντας τι γράφεται στις ελληνικές αθλητικές εφημερίδες και τα ελληνικά αθλητικά sites, μπορεί να βγάλει τα εξής συμπεράσματα:

• Ενώ γίνεται πολλή συζήτηση για τη συνολική βαθμολογία των ελληνικών ομάδων, σπανίως τα μέσα ασχολούνται με τις βαθμολογίες των ομάδων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο μέσος φίλαθλος να μην γνωρίζει ότι μία νίκη σε αδιάφορο ευρωπαϊκό παιχνίδι δεν είναι μόνο "πατριωτική" αλλά και "ιδιοτελής" πράξη, αφού καθορίζει τους όρους με τους οποίους η ομάδα θα συμμετέχει στις κληρώσεις. Π.χ. αν φέτος στη θέση της ΑΕΚ βρισκόταν ο Ολυμπιακός ή ο ΠΑΟ, θα έμπαιναν κανονικά στη γυάλα των ισχυρών, λόγω καλύτερης βαθμολογίας την τελευταία πενταετία.
• Οι ελληνικές ομάδες (και κατ' επέκτασιν οι φίλαθλοι και τα μέσα) σνομπάρουν το κύπελλο UEFA (και το Intertoto, αλλά αυτό έχει δευτερεύουσα σημασία). Αυτό όχι μόνον δείχνει πως ό,τι δεν φτάνει η αλεπού του κάνει κρεμαστάρι, αλλά έχει και συνέπειες στην αγωνιστική και οικονομική πρόοδο των ομάδων. Για παράδειγμα η ΑΕΚ της περιόδου 2004-2005 μπήκε στους ομίλους του κυπέλλου UEFA και ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν πήρε ούτε έναν βαθμό, ήταν ότι έριξε το βάρος των προσπαθειών της στο να βγει στο Champions League που δίνει τα πολλά λεφτά (κάτι το οποίο τελικώς δεν έγινε). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, όχι πολύ αργότερα, δηλαδή τώρα, να κινδυνεύει άμεσα να μείνει εκτός ομίλων για ελάχιστους βαθμούς. Π.χ. αν τότε είχε νικήσει το ΄Ααχεν εντός έδρας σε αδιάφορο (;) αγώνα, τώρα θα ήταν στη γυάλα των ισχυρών. Δηλαδή η τελική αξία του να χτυπήσεις έναν σχετικά εύκολο αγώνα μπορεί να αποδειχθεί μεγαλύτερη από την αξία που έχει το να αποκτήσεις τον Ριβάλντο (ή οποιονδήποτε άλλο).
• Κάτι λιγότερο σχετικό, είναι πως έχει επικρατήσει η νοοτροπία πως καλύτερα να βγαίνουν λίγες ομάδες με την προοπτική μίας καλής πορείας παρά να βγαίνουν πολλές και να μαζεύουν γκολ. Αυτό, εκτός του ότι προϋποθέτει πως οι κορυφαίες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος θα τα καταφέρουν (αναλογικά) καλύτερα από τις μέτριες, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει πάντα, αγνοεί κάτι ακόμα. Πως η συμμετοχή στο παιχνίδι είναι αυτοσκοπός. Να γίνονται διεθνείς αγώνες στο Αλκαζάρ, το Παγκρήτιο ή το "Κλεάνθης Βικελίδης" έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από το να καμαρώνουμε τα νούμερά μας στους πίνακες της UEFA.

Πάντως, μία αισιόδοξη για την ΑΕΚ διαπίστωση από την ιστορία των κυπέλλων Ευρώπης, είναι πως η ευνοϊκή κλήρωση δεν σημαίνει απαραιτήτως πρόκριση (και αντιστρόφως). Αφήστε που μπορεί στον δεύτερο προκριματικό γύρο να βρεθούν κάποιες Μπεϊτάρ και Ντέρρυ Σίτυ, να πετάξουν έξω τη Στεάουα και τη Μπεσίκτας και έτσι να τη γλιτώσει η ΑΕΚάρα.