The stuff that dreams are made of.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Η εστία του δωδέκατου παίκτη στη μπλογκόσφαιρα, τη δεύτερη πιο αγαπημένη του σφαίρα
12 αγώνες ως Πρωταθλητές
Επόμενος στόχος: 13 (Ουαλλία, Κολομβία, Χιλή)
Κατάκτηση τίτλου:
Τουρκία - Ελλάς 0-1
Υπεράσπιση τίτλου:
Ελλάς - Μάλτα 5-0
Ουγγαρία - Ελλάς 1-2
Ελλάς - Φινλανδία 2-1
Πορτογαλία - Ελλάς 1-2
Ελλάς - Κύπρος 2-0
Απώλεια τίτλου
Ουγγαρία - Ελλάς 3-2
4 comments:
Κι όμως... είδες, τελικά, που η ελληνική ψυχή μπορεί να θριαμβεύσει απέναντι στους πολυδιαφημισμένους και πλημμυρισμένους με δισεκατομμύρια παίκτες της ποδοσφαιρικής υπερδύναμης του μέσου της Μεσογείου; Είναι κι ο Θεός της Ελλάδος, που παρενέβη να μη σκοτώσει το πέναλτι καμμία μπεκάτσα (έχει και οικολογικές ευαισθησίες ο Έλλην Ύψιστος γαρ, ενεργοποιηθείσες μετά από κάποιες φάσεις στην τουρκική εστία το Σάββατο που πέρασε).
Πέρα από την πλάκα, νάναι καλά τα παιδιά, που τα έχουμε τρελλάνει στο άγχος. Όταν κερδίζουν, εκπροσωπούν το Έθνος. Όταν κάτι δεν πάει καλά είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα ό,τι χειρότερου (πιστεύουμε πως) έχουμε ως φυλή - και, φυσικά, αν ήμασταν στη θέση τους, θα παίζαμε πολύ καλύτερη μπάλα, θα ιδρώναμε για τη φανέλα με το εθνόσημο κ.λπ. Προσυπογράφω πλήρως το προηγούμενο post με τίτλο "ήττα".
Καλή συνέχεια! (για τα ίδια τα παιδιά, όχι για χάρη μας).
Ναι, αλλά η διαφορά ασφαλείας από την τρίτη ομάδα είναι μόνον 5 βαθμοί, ενώ στο παρελθόν είχαμε συνηθίσει σε πιο άνετες προκρίσεις.
Πάντως, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η φανέλλα της Εθνικής, με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα της ομάδας στις διοργανώσεις που συμμετέχει, έχει γίνει κατά πολύ βαρύτερη αυτών των δύο αιωνίων του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι οποίοι απολαμβάνουν (σε σχέση πάντα με την Εθνική) την ανοχή όλων για τη μηδενική πρόοδο που έχουν να επιδείξουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
΄Οπως είχε πει και ο Πρόεδρος (πριν γίνει Πρόεδρος): "Να βαρύνουμε την φανέλλα γραμμάριο-γραμμάριο". Τελικά βάρυνε κατά έναν τόνο τον επόμενο μήνα.
Post a Comment